15 Ağustos 2011 Pazartesi

hareketsizlik notları

1. Bu gece uyumayacağım. Kötü görünüyor.
Yapabileceklerimi düşündüm iyi edeyim diye.
Düşündüklerimden vazgeçtim. Yanlışlar, gücünün yetmediği çocuğa bir sürü insan toplayıp meydan dayağı attıran çocuklar gibidir çünkü. (Zorlamaya gerek yok: yanlışlar yanlışları çağırırlar çünkü'dür bunun ederi). Kafamın içinde arsızca dolaşan şeyler var. Dünden kaldı. Uyku sorunu da öyle.

Hayatımın önemli bir kısmında düşündüğümün aksine gecelerin sadece uyumak için olduğunu düşünmeye başlamıştım. Günün pisliklerini örter gece. Uykuyla. Bu görevle kutsamıştım onu. Beni rahatsız etmesini istemediğim için oynuyorum onunla. Beni hapsediyordu. Ben onu hapsetmeliydim uykuma. Oyun buydu, başarıyordum da.

Bu gece  uyumayacağım.

2. Burayı rahat bırakayım diye yeni bir blog açtım. Kendimle konuşuyorum. Yazmak istediklerimi oturup yazabilirim. Başkalarına bir sürü yazıyorum, kendime niye yazmayayım? Ama yazmayacağım, çünkü yazı da hapsediyor.
Stranger Than Fiction izlemek istedim. Madem uyumayacağım, madem yazmayacağım, madem okumayacağım. Bari izleyeyim. Bundan da vazgeçtim. En sevdiğim film bu sanırım. Kötü amaçlarım için kullanmak istemedim. House M.D. izleyeceğim, ama o da bitecek. Sonra ne yapacağımı şimdiden düşünmek sıkıyor. Bu hallerim çok engelliyor beni. (Biri hangi hallerim olduğunu soracak diye korkuyorum bazen. Halbuki kimse sormaz bunu, niye korkayım ki.)

Birkaç soru:
Geceleri, herkesten uzakta yaşarken, birilerine ihtiyaç duyuyor muydum? Geceleri yalnız başıma ne yapıyordum? Gündüz ben uyurken insanlar ne yapıyordu? Daha önemlisi, insanlar uyurken ben ne yapıyordum?

Geceleri ne yaptığımı unutmuşum. Ya da gece yapacaklarımla gündüz yapacaklarımı yer değiştirmek için çok zorlamışım kendimi, eksik kalmış. Eksik olsun.

Bulanıklaşıyor.

3. Kendimden medet umuyorum. Bu demek oluyor ki küçük bir zafer kazandım hayata karşı.
"Ey sen var mısın?
Ey olma!.."

4. Yankıdan korkuyor musun? Benim duymak istediğimden. Kendi sesimi duymamdan.

5. "What is this shit!" demeyi severim. Çok.

6. 

"let the chaos rule the rest."

7. Dinlenmem lazım. O yüzden hiçbir şey yapmayacağım:
Ama kimse boşluktan kaçamaz. Çünkü içindeyiz her zaman.



8.


                       Apocalyptica - I Don't Care

7 yorum:

M. dedi ki...

Gece gündüz vakitlerini şaşırma. "Gece"ye de iyi davran olur mu?

alter ego dedi ki...

hani ortak play list var ya oradan bir parça tavsiye etmek istiyorum;
mazzy starr - missing you

negatif dedi ki...

kırmızı balon: Biraz iyi olayım diye uzanmıştım. 5-6 saatlik uykuyla ödedim bunun bedelini.
1. "Gece"ye tabii ki iyi davranacağım. "O" benim umudum. Yaşamak için.
2. gece kendiliğinden akıp gidecek. Uyuyacağım ben de gece bitmeden. Zorla.

alter ego: bu şarkı çok güzel. teşekkür ederim. senin için kahve içeceğim :)

white rabbit in the forest dedi ki...

geceyi bilmem ama Gece'ye iyi davran :)

negatif dedi ki...

:)

bo☂ dedi ki...

Yazmak da bir bakıma kalıplaştırıyor insanı, bazen süslü kelimeler, anlamlı cümleler yazacağım derken başka bir insana bürünüveriyorum. Yazdıklarım zihnimde kendilerini tekrar edip duruyor, hatırlatıyorlar ha bire. Bir de böyle düşünüp koşullanıyorum sonra bir yazmama bir boşluk havası. sinek ve ışık gibi tıpkı.

negatif dedi ki...

yazmak için yaşamak ve yaşamak için yazmak. iki türlüsü de dayatır kendisini. alternatifi olmalı belki.