"Yeni-*den. Bir bitişten söz etmeyi gerektiriyor. Belki yokluktan."
Her şeyin bittiği noktaya ulaşmanın ölmekten başka bir yolu yok mu? Ölünce de her şeyin biteceğinden emin değilim. Ne kadar yok edersem edeyim hep bir şeyler kalacak. Mutlak bir yok olma hali, düşünmesi zevkli ama, koskocaman bir yanılgıdan başka bir şey değil.
Kendinden fazla yük taşıyanın yükünden kurtulmaya çalışması beyhude. O, sırtında taşıdığıdır. Yükü hoşluğunun biricik koşulu, varlığın olmazsa olmazı. En ağır yükü de kendisi. Diğerleri ne kadar fazla görünse de hafif kalır.
-Yine de- sırada ne var? Ne tutarsız bir soru bu. Korkulacak bir soru. Sorulmaması gereken bir soru.
Yok etmek söz konusu olduğunda sırada ne olmaz ki?
Elindeki tası bir kenara atıp küçücük fıçısında yaşarken her şeyden arınmış bir deli olduğumu düşünemem artık. O yüklerden kurtulmak için çok geç.
Sırada bir şey yok. Neredeysem oradan başlayacağım. Yeni-*den değil, olduğum yerden.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder