23 Şubat 2012 Perşembe

Adamın biri bir gün kendi kendini eksiltiyormuş. Bir de ne görsün?

Sözcüklerden zırhlar koruyamaz kimseyi. Ele verirler insanı, çıplak bırakırlar. Görünmeyeni görünür kılarlar.
Sözcüklerden silah da olmaz. Dönüp dolaşıp sahibini bulurlar. Nereye doğrulacakları belli olmaz.

Peki, susalım mı?
Susarsak affetmez bizi çocuklar. Büyüdüklerinde hesap sorarlar.

Napalım, napalım?
Uyuyalım.

Hiç yorum yok: