yolculuk

en telaşlı, en farklı "ankara'ya gidişim"in eşiğindeyim. yalnızlığın başkentinde bu sonbahar nasıldır diye görmeye gidiyorum (!). birkaç saat sonra uykusuzluğum başlayacak ve sanırım ancak pazartesi sabahı uyuyabileceğim. heyecanlıyım ve yorgun hissediyorum. bir de yetişemeyecekmişim gibi tabii ki. bir dakika için bile her şeye değer zamanlarım. alıp başımı gidiyorum işte. birkaç gün yokum. birkaç gündür zaten yoktum. iyi şeyler oluyor.