3 Haziran 2013 Pazartesi

kendilerim için yaşıyorum - 1. bölüm

"erkekler sadece kendileri için yaşar; oysa kadınlar bütün bir hayattan sorumludur."
genellemesi çok dokundu. buna inanılması daha çok dokundu. kendime gelir gibi oldum.

olmadığım bir yaratığa dönüştüğümü düşünüp dururken kendime, ne yapıyorum ben diye sormamalıydım. anlamaya çalışmak yerine saf saf yaşamaya devam etmeliydim.

bu hayatın iyice boku çıktı. bunda kadınların hiçbir suçu yok tabii. onlar hayatın boktan olmayan kısımlarından sorumlular.

4 yorum:

negatif dedi ki...

genelleyen simone de beauvoir'dır.
ben öyle bir insan değilim tamam mı!

alter ego dedi ki...

ben de buna inanıyorum. bunu söylediğim zaman da başka yerlere çekiliyor, dinci gibi konuştun deniyor. kadın toplum sağlığı açısından oynadığı rol filan düşünülünce çok acayip bi varlık yani.

semmma dedi ki...

erkekler kendileri için yaşarlar, kadınlar sadece kendileri için yaşansın isterler.

bana kalırsa problemin kaynağı bu; kadın bireydir eşittir hedehödösünün arkasında aslında birey olmak istemiyoruz savunun sarın sarmalayın kollayın bizi; hayatınızı bize adayın isteği mevcuttur. kadınlar hayatın hep boktan kısmını görür, dönüp kendini sorgulamak yerine erkeğe kendini sorgulatmak daha kolaydır.

doğurmak bir hayattan sorumlu olmaya yetmez, özet olarak bazen bir kadına bile (bkz: şahsım) "türk kızları gitsin rus kızları gelsin" söylemi bile yaptırtacak kadar manasız kadınlar hayatta mevcuttur.

negatif dedi ki...

bugün birinden şöyle zavallı bir cümle işittim: "erkekler işlerine geleni anlar. kadınlarsa nasıl anlamak istiyorsa öyle anlar."

benim canımı sıkan "insan" ekseninde düşünülememesi. kadınlar şöyledir, erkekler böyledir deyip durarak neyin ifade edilmek istendiğini anlamıyorum.

genellemelere bakıldığında ben kesinlikle erkek değilim. tanıdığım kadınlar da kadın değil. hatta söylenenlerin çoğuna inansam insan olduğumdan da şüphe ederdim.