5 Mayıs 2012 Cumartesi

"Dışarı çıkıyorsanız dikkat! çiçeklerle karşılaşmayın"

ağır adımlarla sahneye çıkıp konuşma yaptı güzel kadın. kaybettiği dostunun ardından şöyle dedi:
"hepimiz bir gün öleceğiz ama bugün olmasaydı..." 
devamını getiremedi. devamını yüzünden anladı insanlar. koca bir ömür, bir bakışla ne çok şey anlatmayı öğretiyormuş insana; ben de bunu anladım. şiirli bir çınar kadın o, hayatın sağlaması gibiydi. gördüm.

bir adam  edebayatın cumhurbaşkanı ilan edildi. fıkra anlattı o da. güldük.

ben de bir adamı şiir kuyusuna düşüp çıkamamış şair ilan ettim. başka şairler hala o kuyudan şiir çekmeye çalışıyorlar. bir an çok nafile göründü. kuyuya düşenlerin altında kaldı şiir, gün yüzüne çıkarmak gitgide zorlaştı. belki de imkansızlaştı.   

galiba bir adam da şiiri bırakmış. gözleri doldu bir şeyler söylerken. müsait bir zamanda konuşuruz dedi, ayaküstü anlatılamayacak kadar darılmış dedim içimden.

bir adamla dağlara çıktık. her taraf yemyeşilmiş, karlar erimiş, sular akıyordu.

yani bir hayat varmış. dönüp dolaşıp geldiğim odamda neredeyse unutmuştum bunu. 

hayat bana neler etmiş. herkes arasında anlaşmış gibi aynı şeyi söyledi bana: "hayat sana neler etmiş"
sandım ki bir sene daha burada kalsam kimse tanıyamayacak beni. nüfus dairesine gidip yeni bir kimlik çıkarsam bir başkası olduğuma inandırabilirim insanları. 

bir adam daha var. araba tekledikçe yok bir şey diyen tedirgin adam.  

bir de müziksiz kaldık. 

bugün

6 yorum:

negatif dedi ki...

- şiir olmasaydı insanlar konuşmayı unutur muydu?

Uitwaaien dedi ki...

şiir olmasaydı konuşma olur muydu olmaz mıydı bilmem ammaa
ne sevgi olurdu ne nefret..robottan farksız insanlar olurdu daha çok..

zö dedi ki...

müzik güzelmiş. müziksiz kalıcam diye korkuyordum sabattan beri anlatamam yaşadığım stresi. anlayabilirsin. :}

negatif dedi ki...

şiir olmasaydı insanların birbirleriyle bağları kopabilirdi.
müzik olmasaydı kalplerimiz neye göre atacağını şaşırabilirdi.

abuk dedi ki...

çok güzel anlamlı bir gündü benim için de. duygulandık, sevindik, anarşik damarlarımız kabardı şiir konusunda. daha çok şey de söyleyebilirim ama sayfalar tutar.

tekleyen araba konusuna da gelince, başka bir adam da vardı, araba normal seyrindeyken bile panik halindeydi. her şey birbirini tetikliyor azizim. tetikledikçe arabaları teklettiriyor.

negatif dedi ki...

o adamın panik halinde olması için tekleyen arabada olmasına gerek yok ki caaanım efendim. yaşıyor olmanın paniği içerisinde zaten. aklında hep bir acaba.

tetik demişken sorayım. hangi şiirdi o? ilhan berk şiiri miydi?